Albüm Kritik 273 (Rivers of Nihil / Where Owls Know My Name)

Merhaba dostlarım, müziğin sesini biraz daha açmaya ne dersiniz? Zira bugün sizlere bahsedeceğim çok sert bir albüm olacak. Sert ve zekilik dolu bir albümden bahsedeceğim. Virtüözlüklerin yanı sıra, küçük dokunuşlarla bambaşka boyutlara geçen bir albüm incelemesi yapmak gibisi var mı? Vardır sanırım ama şu an için yok. Bu kadar gereksiz bir girişten sonra (artık tükendim giriş yazmaktan, farklı bir şeyler bulmakta çok zorlanıyorum) bugünün konuğu olan “Rivers of Nihil”in 2018 model albümü “Where Owls Know My Name” adlı albümünü huzurlarınıza sunuyorum. Arkanıza yaslanıp okuyun, beliniz ağrımasın sonra.

Teknik Death Metal yapan başka bir grubu daha tanımış oldum böylece. Rivers of Nihil’i yeni dinleyen biriyim. Bu yeni dinleme işine de bu yıl çıkardıkları Where Owls Know My Name adlı albümlerinden başladım. Açıkçası Teknik Death Metal albümlerini dinlemek beni sonsuz bir karmaşanın içine düşürüyormuş gibi hissettiriyor. Öylesine derin bir deniz ki bu tür, her saniyesinde bambaşka şeyler keşfedebiliyorsunuz. Amacı sadece karmaşık riffler yazmak olan ve yarattığı müzik ile hiçbir etki yaratmayan Teknik Death Metal gruplarına tanıklık etsem de, daha çok hem yeteneğini kullanan hem de bu yeteneğin ortaya çıkardığı muazzam besteleri dinledim. Teknik Death Metal olayında duygu aktarımını yapmak hiçte kolay değil. Çünkü dinleyen kişinin genellikle beyni bir süre sonra alev alabiliyor. Öylesine hayvansı davul çeşitlemeleri ve gitar riffleri oluyor ki, ağzınızın bir kenarında tükürük akarak dinliyorsunuz bu durumu. Rivers of Nihil 2009 yılında aktif olarak müzik hayatına başlamış genç bir grup. ABD menşeili bir başka grup olan Rivers of Nihil oldukça tatminkar müzik yapıyor. En azından Where Owls Know My Name albümleri bana bunu hissettirdi.

Rivers of Nihil’i dinlerken nedense birden “Inter Arma”yı anımsadım. Her ne kadar Inter Arma bir Teknik Death Metal grubu olmasa da Rivers of Nihil’i etkilediğini söyleyebilirim. Benim ki sadece bir çıkarım elbette. Where Owls Know My Name’i dinlemeye başladığımda safkan ve son sürat teknik işler duyacağımı düşünüyordum. Fakat grubumuz hiçte öyle bir düşüncede değillermiş. Evet, yine kallavi ve zor riff yazımları var fakat bir “Allegaeon” kadar da değil. Progressive yönünün de ağır bastığı belli. Yazılan şarkılar bütünlük olarak oldukça iyiler. Yükselen ve alçalan partisyonlar, melodik dokunuşlar, klavye ve saksafon gibi çalgıların soloları ile oldukça geniş bir yelpaze ile geliyor albüm. Özellikle gitar, saksafon ve klavye soloları gerçekten beni çok etkiledi. İşte burada olaya hem teknik dokunuşlar hem de melodik enstantaneler giriyor. Prodüksiyon olarak da tek kelime ile mükemmel bir iş ortaya konmuş. Fakat bilgisayarın albümün bu soundu için çok fazla temizlik yaptığı anlaşılıyor. Öylesine tertemiz bir prodüksiyon olmuş.

Yazılan teknik rifflerden daha çok melodik besteler bence Where Owls Know My Name’i ön plana çıkarıyor. Gerçekten oldukça yaratıcı melodilere imza atmış grubumuz. Rivers of Nihil’in albüm konularını genellikle kozmos, insan doğası, esoterik ve metafizik konuları oluşturuyormuş. Where Owls Know My Name’in bize verdiği atmosfer de bu konu başlıklarına oldukça uygun. Dehşet dolu bir atmosfere tanıklık ediyorsunuz albümde. Kozmosun içindeki değersizliğinizi anlayabiliyorsunuz. Şahsen ben anladım. Gerçi biliyordum. “Adam Biggs” adlı insan azmanı basçı bir Teknik Death Metal albümünde nasıl bas gitar çalınması gerekiyorsa öyle çalmış. Yer yer yaptığı agresifliklerle kulaklarımızda öfkesini hissedebiliyoruz. Elektronik müzik öğelerini de kullanmış River of Nihil. Fakat bu defa çok kulak tırmalayacak cinsten değil neyse ki. Oradaki bu defa diğer gruplarda denk geldiğim elektronik saçmalıklara ithafendi.

Genel olarak başarılı buldum Where Owls Know My Name’i. Dinlediğim süre zarfında keşke şu şöyle olsaydı demedim. Yine de tam puanı alabilecek derecede de bir albüm değil. Daha iyilerini dinlediğim için bunu söylüyorum. Bir başka yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10