Merhaba dostlarım, yeni bir albüm değerlendirmesi ile birlikteyiz. Evin içi o kadar sıcak ki yazı yazarken başka bir boyuta geçiyorum resmen. Dışarıda 50 derece sıcakta yürürüm ama dört duvar arasında olan o iğrenç sıcaktan nefret ediyorum. Neyse daha fazla bu konudan bahsedip, kendimi iyice bunalıma sokmaya gerek yok. Bugün size söz edeceğim grup ve albümünü yazıp yazmama konusunda oldukça fazla gidip geldim. Listeye eklememe rağmen grubu dinlemek beni bir türlü mutlu edemedi. Kötü bir albüm dinlediğimde bile içinde değerlendirmeye değer birçok unsur oluyordu. Fakat Groove ve Thrash ağırlıklı müzik yapan ABD’li Mizery’e karşı hiçbir duygu besleyemedim. Yani yorum bile yapamadım. Aşağıda sizlere neden böyle bir kilitlenme yaşadığımdan bahsedeceğim. Mizery’nin 2016 yılında çıkardığı “Absolute Light” adlı albümünü değerlendiriyorum.
Albümü birkaç kere başa sarıp sarıp dinledim. Ben de en ufak bir iz bırakması için oldukça fazla çaba sarf ettim. Fakat bu konuda başarılı olamadım. Metal camiasına yeni girmiş olan bu Hardcore grubunun yaptığı müzik oldukça yavan geldi bana. Hardcore olarak belirlemişler türlerini, yani bunun açılımı oldukça fazla Groove ve Thrash tınıları duyacaksınız demektir. Evet, albüm vermek istediği o Hardcore tınılarını veriyor. Fakat yaratıcılık açısından ne yazık ki hiçbir etkileyici durumları yok. Grup hakkında biraz araştırma yapayım dedim fakat hemen hemen hiçbir bilgiye ulaşamadım. Bandcamp’te bile “hakkında” kısımları boş. Yaptıkları müzikte oldukça fazla old-school Metal gruplarından etkilendiklerini fark ettim. Metallica ve Pantera etkileri oldukça fazla belli oluyor. Fakat etkileşimi ne yazık ki müzikal çeşitlilik yönünde pek de iyi bir şekilde yakalayamamışlar.
Mizery'nin yaptığı müzik için çok karamsar da olmak istemiyorum. Nihayetinde yeni bir grup ve Absolute Light grubun ilk albümü (öyle diye biliyorum), müziğini daha iyi bir seviye çıkartmaları gerektiğini anlayacaklarını düşünüyorum. En azından yapılan yapıcı eleştirilere kulak vermeleri gerekir. Potansiyelleri yok değil ama yaptıkları müziğin derinliği olmayınca haliyle içi boş bir şeyler dinliyormuşsunuz hissine kapılıyorsunuz. Bence grubun en büyük sıkıntısı riff çeşitliliğine çok fazla önem vermiyor oluşları. “Auro Noir”ın ilk zamanlardaki haline benzettim ben Mizery’i. Onlar da çok fazla riff çeşitliliği olmadan şarkılar yapıyorlardı. Fakat Auro Noir’ın elinde var olan riffleri Mizery’ninkilerden daha iyiydi. Prodüksiyon olarak old-school bir sound ile albümlerini çıkarmayı tercih etmiş grubumuz. Açıkçası beni rahatsız etmedi. Hatta bu şekilde bir prodüksiyon ile albümü çıkarmaları olumlu bir adım olmuş. Oldukça fazla kafa sallayacağınız şarkılar var. Fakat bu kafa sallamalar bile bir süre sonra bayabiliyor Absolute Light’ta. Besteleri bir kenarı bırakırsak beni en çok rahatsız eden grubun vokalistinin performansı oldu. Açık bir şekilde sesinin ciddi bir eğitime ihtiyacı var. Bunun üzerine düşmezse de kendisine yazık etmiş olur.
Albümde 10 şarkı var ve albümün süresi 26 dakika kadar. Yani oldukça kısa metrajlı bir albüm olmuş. İyi ki de öyle olmuş yoksa daha da üzücü bir hal alabilirdi Absolute Light. Beni mutlu etmeyen, açıkçası pek his uyandırmayan bir albüm olmuş. Dinlediğim süre boyunca da bu hiç değişmedi. Eğer sizler sadece kafa sallayacağınız bir şeyler dinlemek istiyorsanız Mizery’nin Absolute Light’ına bir göz atabilirsiniz. Hoşça kalın!
Yorumlar
Yorum Gönder