Merhaba dostlarım, bugün sizler için seçmiş olduğum albüm ruhunuzu biraz sıkacak fakat bu tür albümlere de arada sırada bakmayı seviyorum. Hazırladığım yazı programıma çok önceden dahil ettiğim ve bir türlü yazmak için şans veremediğim “Kalmankantaja” adlı Depresif Black Metal grubunun 2016 yılında çıkardığı ve albümün ismini okuyabilene 5000 dolar ödül koyduğu (şaka şaka) “Tyhjyys” adlı albümlerinden sizlere bahsedeceğim. Hüzünlenmeye ve ruhunuzun çöküşe geçmesine hazırsanız başlıyorum.
Depresif Black Metal gruplarının albümlerini incelemek gerçekten çok zor bir iş benim için. Çünkü çok fazla hüzünlü şeyler dinlemeyi seven biri değilim. Hal böyle olunca da ister istemez albümü dinlemeye başlamadan önce kısa bir gerilim yaşıyorum. Gerilimden ziyade bir isteksizlik oluşuyor desem daha doğru olacak. Fakat bu türü de sevenleriniz var biliyorum. Ben de seviyorum ama öyle ölümüne dinleyecek kadar da değil. Depresif Black Metal albümleri yapan bir grup aynı zamanda Atmosferik Black Metal türüne de değinmiş oluyor. Zaten bu ikisini genellikle birlikte takılırken görürsünüz. Eğer depresif tonlar varsa ona uygun bir atmosfer de zaten yaratılıyor ister istemez. Dinledikçe kendini sevdiren bir tür olmadı benim için Depresif Black Metal. Fakat ilginç işlere de denk gelmiyor değilim. Özellikle uzun zaman önce incelediğim Les Discrets’nin “Septembre et Ses Dernières Pensées” adlı albümünü oldukça sevmiştim. Gerçi o tam olarak bir Depresif Black Metal değildi ama içinde fazlaca o türün öğelerini barındırıyordu. Yine Alcest’i de bu türe ucundan kıyısından yaklaşan gruplardan biri olarak sayabiliriz. Kalmankantaja, Finlandiya’nın puslu havasından çıkan ve 2011’den bu yana oldukça aktif bir şekilde müzik yapan bir grup. EP’ler, demolar ve stüdyo albümleri sayarsak 30’u geçkin iş sığdırmışlar küçücük kariyerlerine. Bu da gerçekten saygı duyulası bir durum dostlarım. Elbette her albümleri 10 şarkıdan oluşmuyor. 2-3 şarkılık albümleri var çoğunlukla. E, peki bu nasıl albüm oluyor derseniz de, adamlar EP ve albüm ayrımlarını kendi tarzlarında yapıyorlar. Tyhjyys albümlerinde de 5 şarkı var mesela.
Tyhjyys, yarattığı o karanlık ve puslu atmosfer ile dinleyenleri üzerinde de aynı havayı estirmeyi başarıyor. Bu adamların gerçek hayattaki psikolojilerini de merak etmiyor değilim. Düşünsenize sürekli böyle uçlarda bir depresif hayat yaşayan tipler olduklarını, çekilecek dert değil. Fakat öyle olduklarını düşünmüyorum. Yani olmamaları lazım! Depresif Black Metal’in en büyük ayırt edici özelliği yaratılan atmosferdir. Bu atmosferi sağlamak için genellikle klavyeden yararlanılır. Gitarların üzerine düşen pek fazla bir görev olmuyor. Yazılan riffler en basit düzeyde ve vokali zorlamayan riffler oluyor. Esas olayı klavye üstleniyor. Bu tür de her şey tek düze ilerliyor olmasına rağmen, yaratılan başarılı karanlık atmosferden dolayı dinleyenlerini yakalayabiliyor. Tyhjyys’i baştan sona ilk dinlediğim de açıkçası zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Şarkılar uzun sürelere sahip olmasına rağmen beni sıkmadı ve güzel güzel dinledim. Zaten ilk dinlemenizde genellikle şarkıları çözmeye çalışıyorsunuz. Neler yapılmış, nasıl besteler oluşturulmuş tüm dikkatinizi ona veriyorsunuz.
Albüm, prodüksiyon açısından bu türe yakışır bir şekilde olmuş. Hatta bu türde duymaya alışık olduğumuz eski tarz kayıt şeklinden biraz daha sıyrılıp daha iyi bir sound yakaladıklarını söylemem lazım. Özellikle bunu davulun kayıt sesinden anlıyorsunuz. Gitarların tonu yine olması gerektiği gibi çiğ bir şekilde kaydedilmiş. Folk gitarın burada önemli bir rol üstlendiği belli dostlarım. Tıpkı “Falkenbach” şarkılarında olduğu gibi Tyhjyys’de yer alan şarkılarda da etkileyici arpejler yer alıyor. Zaten o da olmazsa bütün iş klavyeye kalıyor. Vokal konusunda da bir rahatsızlık yaşamadım. Brutal olarak gayet güzel bir şekilde seslendiriyor şarkıları “Tyrant”. Şarkıların dili de büyük ihtimalle Fince yazılmış ki şarkı adları da öyledir diye düşünüyorum.
Dinlediğim en iyi Depresif Black Metal albümü diyemem fakat dinlemekten bir dirhem sıkılmadığım bir albüm olmuş Tyhjyys. Her şarkının kalitesini yeterli buldum. Özellikle bitiş parçası olan “Kaamos” sırf atmosfer üzerine yazılmış bir klavye parçası olmasına rağmen beni oldukça etkiledi. Sizler de değişik şeyler dinlemeyi istiyorsanız Kalmankantaja’nın Tyhjyys albümüne bir kulak verin derim. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!
Albüm Puanı: 7/10
Yorumlar
Yorum Gönder