Albüm Kritik 250 (Vital Remains / Icons of Evil)

Yeni bir haftaya başladığımız kutsal pazartesi gününden herkese selamlar! Sert müziğin tekinsiz topraklarında gezmeye devam ediyoruz. Death Metal silsilesinin şimdilik son albümüne geldik dostlarım. Bu albümden sonra diğer türlerden de albümler incelemeye devam edeceğim. Fakat bu Death Metal yoğunluğunu ben bayağı sevdim. Oldukça hardcore albümler dinleme fırsatım oldu. Bu da yetmezmiş gibi At The Gates’in yeni albümünü de incelemiş oldum. Program dâhilinde olmasa da, yeni çıkan At The Gates albümünü araya sıkıştırmamak büyük ayıp olurdu. Death Metal albümlerinin bir sürelik kapanışını ise muhteşem bir albümle yapıyor olmak çok güzel oldu. “Vital Remains” isimli insan azmanlarının 2007 yılında çıkardıkları lanetli albümleri “Icons of Evil” bugünkü konuğumuz oluyor.

Death Metal’in kendi içinde birkaç türüne oldukça aşina oldum. Melodic Death Metal, Technical Death Metal, Blackened Death Metal ve safkan Death Metal albümlerini artık 5 km öteden duyduğumda ayırt edebiliyorum (tamam tamam 4 olsun). Elbette sadece bu dört türden oluşmuyor Death Metal. Fakat ben yoğunluğumu bu 4 türe verdiğim için haliyle bunlar hakkındaki bilgi birikimimi arttırmış oldum. Bir önceki incelediğim Aeon’un “Aeons Black” albümünden sonra daha iyi bir şeyler duymak istedim açıkçası. Programıma baktığımda son Death Metal grubunun “Vital Remains” adındaki Amerikalı bir grup olduğunu gördüm. Daha önce adını bile görmediğim bu grubun bana neler vadettiğinden bir haberdim. Fakat albüm kapak resmine şöyle bir baktığımda ne kadar ahlaksız olduklarını az çok kestirebildim. İsa’nın çarmıha gerilişini albüm kapaklarına taşıyan grubun büyük bir dindar grup olduğunu hemencecik anladım. Özellikle İsa’nın ellerine çakılan çiviyi, üzerinde 666 sayısı yazan bir çekicin çakıyor olması da bu dindarlığın tuzu biberi oldu. Vital Remains, 1988 yılından bu yana Death Metal’in lanetini bizlere sunuyormuş. Her ne kadar ben yeni tanımış olsam da, grubun yaptığı müziğe eridim bittim. Safkan Death Metal’in yanında Technical Death Metal’in de güzel tınılarını Icons of Evil’a yerleştirmiş grubumuz. Technical Death Metal’in öküz gibi virtüözlük işlerine hayran olan biriyim ve haliyle Icons of Evil’da da bu öküzlükleri görünce dibim düştü. Oldukça eski bir Death Metal grubu olmasına rağmen, 2007 yılında çıkan Icons of Evil grubun hali hazırda son albümü durumunda. Epey bir zaman geçmiş olmasına rağmen bir başka albüm yayınlamamalarının nedeni ise grubun oldukça çalkantılı zamanlar geçirmiş olması dostlarım. Oturup sizlere bunlardan uzun uzun bahsetmek yerine albümden bahsetmek istiyorum.

Icons of Evil, oldukça etkileyici bir albüm olmuş dostlarım. Yani beni derinden etkiledi en azından. Albümü dinlemeden önce çok fazla bir beklentim yoktu. Ortalama düzeyde bir Death Metal albümü dinlerim diye düşünüyordum. Fakat içimden geçirdiğim bu düşünceye resmen aduket çekti Vital Remains. Kaya gibi sağlam bir albüm dinledim. Albümün açılış şarkısı (daha doğrusu intro diyelim) “Where Is Your God Now”da tanıdık sesler duyuyorsunuz. Bir anda kulaklarımda ezan sesi belirince “ne oluyor lan” diye tepki verdim. Hayır, ramazan ayına özel bir düzenleme miydi bu diye saçma sapan düşünceye kapıldım (komiklikler falan). Bir Death Metal grubu ezan sesini kullanıyorsa muhakkak altından bir pislik çıkacak demektir. Where Is Your God Now adlı intronun içinde bütün pislikleri barındırmış grubumuz. Bir yandan ezan okunuyor, bir yandan İsa’yı kırbaçlıyorlar ve sonrasında çarmıha çiviliyorlar. Nasıl bir atmosfer bu birader? Hayır, ortaya karışık bir şeyler yapalım demişler fakat baya saçmalamışlar. Bize dehşet bir atmosfer sunayım derken, komik bir atmosfer sunmuşlar. Elbette eloğlu için ezanın kendisi zaten başlı başına ürkünç bir haykırış olduğunu düşünüp, böyle bir şey yapmış da olabilirler. Buradan yetkili Müslümanlara sesleniyorum “Müslüman uyuma…” bu kadar seslenebildim (gözünüzün önüne o video geldi değil mi?).

Albümün açılışı böylesine gariplikler barındırdıktan sonra esas dehşet dakikaları sonrasında başlıyor. Mükemmel hız da yazılan davul çeşitlemeleri aklınızı başınızdan alıyor. Hem de bunu daha ikinci şarkıdan itibaren yapıyor ve albümün son şarkısına kadar dur durak bilmeden devam ediyor. Albüm için yazılan riffler bu defa üst düzey olmuş. Bu defa derken önceki incelediğim birkaç Death Metal albümünde yakındığım durumlara ithafta bulundum. Hardcore rifflerin böylesine iyi bir şekilde yazılması ve melodik rifflerle işin teknik kısmına da el atmış olmaları Vital Remains’in nasıl allahsız bir grup olduğunu gözler önüne seriyor. Her şeyi ile kusursuz bir albüm yaratmayı başarmış lanetli grubumuz. Şarkıların uzunluğu bu defa olumlu bir durum oluşturuyor. Çünkü içinde inanılmaz riffler ve harikulade geçişler barındırıyor her şarkı. Davul çeşitlemelerinin seksiliğinden ve öküzlüğünden (ikisi bir arada garip oldu ama) yukarıda bahsetmiştim zaten. Allah yarattı demeden davula girişiyor “Dave Suzuki”. Suzuki demişken bu adama bir parantez açmak gerekiyor diye düşünüyorum. Hani bazı müzisyenler vardır bütün enstrümanları çalmazlarsa kendilerini boş adam sanırlar. Suzuki abimiz de öyle manyaklardan. Grubun hem baş gitaristi ve bu albümde yer alan mükemmel sololar ve melodileri yazan, hem basgitar kayıtlarını yapan hem de davul da terbiyesizlikte sınırları zorlayan bir manyağın teki kendisi. Önünde saygıyla eğiliyorum bu üstadın. Adamsın SUZUKİ!

Icons of Evil, baştan sona beni benden alan bir albüm olmuş. Dinledikçe tüylerim diken diken oluyor. Mükemmel prodüksiyon ve mükemmel virtüözlüklerin bir araya geldiği bir albüm zaten nasıl kötü olabilir ki. Vokal konusunda “Deicide” vokalisti “Glen Benton”ın böğürmelerini dinliyoruz. O da üstün bir performans sergilemiş Icons of Evil’da. Ben hiçbir kusur bulamadım albümde. Sizlerin de kesinlikle dinlemeniz gereken albümlerden biri Icons of Evil. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 10/10