Albüm Kritik 239 (Furtherial / Through Struggle Part One & Through Struggle Part Two)

Ülkemizde Metal müzik ile ilgili çok fazla şeylere denk gelmiyoruz ne yazık ki. Elde avuçta bir tutam grup var ve bunların değerini bilmek zorundayız. Eğer bu sert müziğe gönül vermişsek ve kendi ülkemizin de Metal camiasında biraz da olsa duyulmasını istiyorsak bu güzide gruplara önem vermeliyiz. Bu sitenin sahibi olarak bu konuda üzerime düşeni yerine getirmediğimi biliyorum. Aslına bakarsanız, birkaç gruba önceden yer verdiğimi göreceksiniz (Mekanik, Thrown to The Sun, Furtherial ve Tulpar). Fakat bu elbette yeterli değil. Benim açımdan da bakacak olursak bana hitap eden yerli grup sayısının çok fazla olmadığından dolayı belli başlı gruplara yer verdim. Türkiye'nin en büyük ve en eski Metal oluşumu olan Pentagram’ın bile henüz bir albümünü değerlendirmedim. Pentagram’ı çok fazla dinlemiyorum fakat yakın zamanda onların da bir albümlerini yazmak istiyorum. Böyle bir öz eleştiriden sonra yıllar sonra siteye tekrar konuk etmekten büyük bir mutluluk duyduğum “Furtherial”ın bugün bir değil, iki EP’sini birden sizler için değerlendiriyorum. Arkanıza yaslanın ki sırtınız ağrımasın okurken.

İstanbul'un en başarılı gruplarından biri olan Furtherial’ı birkaç kez canlı dinleme fırsatı bulmuş şanslı insanlardanım. “Razor” adlı cover grup projelerini de yine canlı dinlemiş ve bu elemanların oldukça yetenekli adamlar olduğunu canlı canlı gözlemlemiştim. Melodic Death Metal türünde şarkılar yazıyor Furtherial ve bunu da oldukça iyi bir şekilde yapıyorlar. Yaklaşık 3 yıl önce grubun çıkış albümü olan “Destroying Atropolis”i sitede yazmıştım. 2013 çıkardıkları bu muntazam albümü hala beğenerek dinliyorum. Hiç sıkılmıyorum bu albümden bir şarkıya denk geldiğim zaman. Özellikle Başer’in yanıksı sesini dinlemek bambaşka bir mutluluk veriyor bana. Gerçekten dünya çapında birçok grupta görmediğimiz Metal solisti desem yanlış olmaz. Sizlere ilk bahsedeceğim EP; “Through Struggle Part One”. Destroying Atropolis’i gayet başarılı bulmuştum ve yıllar sonra grubun bir EP’sini dinlediğimde yine aynı mutluluğu yaşarım diye düşünmüştüm. Fakat hiç de öyle olmadı. O mutluluğun daha fazlasını yaşadım. Furtherial öylesine muazzam bir EP’ye imza atmış ki, kulaklarınızda dolaşan melodiler sizleri bambaşka gezegenlere alıp götürüyor. 2017 yılında çıkardıkları Through Struggle Part One’ı dinlediğim ilk andan itibaren mükemmel rifflerin ve muazzam melodilerin hayranı oldum. Birçok Avrupa gruplarını kıskandıracak derecede riff çeşitliliğini görüyorsunuz bu EP’de. Zaten bana göre dinlediğim en kulağa hoş gelen Melodic Death Metal yapıtlarından birine imza atmışlar. Başer gerçekten çok yetenekli bir adam ve bu yetenekli adam Furtherial’da diğer 3 muazzam yetenekli adamla daha bir araya gelince işte böylesine kulaklara şenlik bir EP dinlemiş oluyorsunuz.

Through Struggle Part One’da var olan bütün enstrümanların sesi kulaklarınıza kristal berraklığında geliyor. Kusursuz bir prodüksiyona sahip EP ve bu kusursuzluğun keyfini sürmek çok güzel bir haz dostlarım. Melodic Death Metal’de dinlediğim en iyi gruplardan biri oluyor Furtherial. Beni biliyorsunuz konu Death Metal olunca genellikle temkinli yaklaşıyorum fakat albümünü dinleyeceğim isim Furtherial olunca heyecanlı bir şekilde albüme sarılıyorum. EP’nin davul çeşitlemelerini yapan Berkay Yıldırım’ın performansı da yine bu EP’nin en vurucu taraflarından biri olmuş. Güzel bestelerin ve harikulade müzisyenlerin yanı sıra Başer’in yine süper vokal performansı beni en çok mutlu eden öğe oldu. Bu adamın sesine hayranım! Üç şarkıdan oluşan Part One’a tam puan veriyorum dostlarım. Dinlediğim en güzel Furtherial şarkılarından üçü bu EP’yi oluşturuyor. Böylesi güzel bir EP’yi bizlere sundukları için Furtherial’a teşekkürlerimi sunuyorum.

Şimdi geldik madalyonun diğer bir yüzüne. Bu yıl çıkan “Through Struggle Part Two”ya! Birinci EP’de söylediğim o güzel düşünceleri ne yazık ki Part Two’da söyleyemeyeceğim. Birincisinde yazılan rifflerin kalitesi öylesine yüksekti ki, dinlerken “breh breh” diyordunuz fakat ikinci EP daha basit rifflerden oluşuyor. Melodic Death Metal’i elinin bir köşesi ile itmiş resmen ikinci EP’de Furtherial. Daha sert işler ortaya koymuş. Fakat Furtherial bu değil ki! Furtherial’ın yazdığı melodik riffler beni her zaman mutlu etmiştir. Bu EP’de ne yazık ki oldukça az yer vermiş grup. Bunun nedenini açıkçası anlamadım. Part Two, Melodic Death Metal tınılarından daha çok Groove tınılarına sahip olmuş. Bu da bildiğimiz Furtherial deneyiminden uzak bir dinleme deneyimi sunuyor bizlere. Birinci EP’deki o tatlı-sert ve kristal berraklığındaki prodüksiyon yerini daha agresif ve daha keskin bir sounda bırakmış. Açıkçası ben bunu pek beğenmedim. Part Two çok sıradan olmuş.

Furtherial'ın ne kadar yetenekli grup olduğundan bahsetmeye gerek yok. Şöyle birkaç şarkısını dinleyin ve o deneyim size her şeyi anlatacaktır. Çok kötü bir EP olmuş demiyorum. Yine ortalamanın üzerinde işlere imza atılmış. Fakat benim istediğim Furtherial yapıtı bu değil dostlarım. Adamlar çıtalarını her geçen gün yükselttikleri için, bir tık aşağısında bir şeyle karşılaşınca haliyle suratınız ekşiyor. Yine de ülkemizde çıkmış en sağlam EP’lerden biri olduğu da su götürmez bir gerçek. Fakat benim en çok sevdiğim EP’ Part One oldu. Hatta o EP’yi başa sarıp sarıp dinlemeyi düşünüyorum bu gece. Part One’dan hemen sonra Part Two’yu dinlediğim için de böylesine yaklaşıyor da olabilirim. Fakat sıcağı sıcağına aralarındaki farkı belirtmem sizce de en güzeli değil mi?

Özetleyecek olursam eğer, Through Struggle Part One muhteşem bir EP olurken, Through Struggle Part Two daha ortalama düzeyde bir yapıt olmuş. Ben ikisini de sizlere kesinlikle öneriyorum. Zevkle dinleyeceğinize eminim. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: Through Struggle Part One 10/10
Albüm Puanı: Through Struggle Part Two 7/10