Albüm Kritik 204 (Harakiri For The Sky / Arson)

Black Metal, Metal’in belki de en çarpıcı türüdür. Metal dinlemeye yeni başlayanlar genellikle bu türe uzak kalmayı seçerler. Çünkü içinde çok fazla vahşi duygular barındırıyor gibi görünüyor. Bir bakıma bu doğru fakat sadece bu duyguların müziği değil Black Metal. Günümüzde Black Metal kendi içinde öylesine fazla kola ayrılmış durumdadır ki, hemen hemen herkesi kucaklayıcı bir hal almıştır. Çiğ tınılara sahip olan Black Metal türlerinden tutunda, melodileri ile diğer türleri kendine hayran bıraktıracak Black Metal türlerine kadar geniş bir yelpazeye sahiptir artık bu tür. Ben de Metal dinlemeye başladığımda “lan ne anlıyorlar şu böğüren adamlardan” diyordum. Fakat bir gün karar verip bir albüm dinleme kararı aldığımda bu türde, her şey bambaşka bir hal aldı. İlk dinlediğim Black Metal albümü de öyle melodik işler yapan grupların değildi. Gorgoroth’un “Ad majorem sathanas gloriam” adlı pislik albümü idi. İşte o zaman anladım bu türün değerini. Bu adamların bu tür karanlık şarkıları normal bir sesle söyleme gibi bir şansları olamazdı. Eğer bizler içinde barındırdığı korku, ölüm, şeytani hisleri ve hastalık duygularını tatmak istiyorsak elbette bu adamlar ona göre şarkıları dile getirecektir. Bugünden itibaren uzun sürecek bir Black Metal şenliğine başlayacağız. Elbette aralara birkaç farklı türler serpiştireceğim fakat yoğun olarak Black Metal albümlerini sizlere sunacağım. Bugün ise son zamanların en çok ön plana çıkan ve yaptıkları Post-Black Metal türü ile kendilerini Black Metal camiasının en özel gruplarından biri olarak kabul ettiren “Harakiri For The Sky”ın 2018 yılında çıkardığı “Arson” adlı albümünü değerlendireceğim.

Harakiri For The Sky ile geçtiğimiz yıl ağustos ayında tanışmıştım. Bu tanışmadan öylesine memnun kaldım ki, bu grup artık benim en çok dinlediğim ve önem verdiğim gruplardan biri oldu. Post-Black Metal dinlemeyi severim fakat öyle her gün dinleyeyim diyecek kadar da bir tutkum yok. Zaten bu türü dinlemek istediğimde kapısını çaldığım grup genellikle Harakiri For The Sky oluyor. Avusturyalı güzel iki insanın yürüttüğü güzel bir grup olan Harakiri For The Sky’ın “III: Trauma”sını dinlediğimde kendimi adeta karanlık melodilerin içinde buluyorum. Oldukça depresif bir atmosfer sunuyordu Trauma. Zaten grubun icra ettiği türün özelliklerinden biri de bu depresiflik oluyor. Güzel melodilerle bezeli power riffler dinlemeye değer şarkıları ortaya çıkarmıştı. Açıkçası Trauma’dan sonra çok merak ediyordum Harakiri For The Sky nasıl bir albümle gelecek diye. Çok fazla değişiklik beklemediğim gibi, daha fazla melodinin yer alması gönlümden geçendi. Öyle görünüyor ki bu iki arkadaş içimden geçirdiğim duyguları hissetmiş ve ortaya tam da beklediğim gibi bir albüm çıkarmışlar.

Arson'u birkaç gündür dinleyen biri olarak bende bıraktığı hislerin gayet olumlu olduğunu söyleyebilirim. Harakiri For The Sky’ın belli bir kalitesi var ve bunu Arson’da da korumayı başarmışlar. Çok başarılı şarkılar yazan grup, Arson için de yine aynı başarıyı göstermiş. Post-Black Metal albümü dinlediğimiz için öyle deli gibi gaza geleceğimiz şarkılar yok elbette. Zaten adamların sizleri hüzne boğan şarkıları var ve bu durum da bizleri karanlığın içinde bırakmaya yetiyor. Hüzne boğan diyorum ama albümün temposu elbette düşük değil. Ortalama bir tempoya sahip olan Arson’u dinlemek sizlere gayet keyif verecektir. Çünkü güzel bir albüm dinliyor olmak herkesi mutlu eder.

Albümün prodüksiyonu bir önceki albümleri olan Trauma ile benzer durumda dostlarım. Yani gayet muntazam bir iş çıkarmış grup. Oldukça sağlam bir sounda sahip olan Arson, aynı zamanda gayet net bir ses düzeyine sahip. Bu netlik kulaklarımızda albümde kullanılan bütün enstrümanların detaylarını çınlatıyor. Bu çok önemli bir detay bana göre. Çünkü bazı melodik işler yapan grupların prodüksiyonları öylesine boğuk oluyor ki, o melodileri doğru düzgün duyamıyorsunuz. Fakat Harakiri For The Sky’ın en başından beri böyle bir sorunu olmamıştı zaten. Albümü günlerdir dinliyorum ama beni Trauma kadar etkisi altına alamadı ne yazık ki. Evet, her şey beklediğim gibi gelmişti. Gerek prodüksiyonun kalitesi, gerek melodik tınıların artışı gerekse de kalitelerini koruyan riffleri ile beklenilen bir Harakiri For The Sky albümü Arson. Fakat Trauma’nın daha güçlü şarkılara sahip olduğu aşikar. Arson’daki her şarkı aynı düzeyde olmuş. İçlerinden birkaç şarkının sivrilmesini isterdim açıkçası. Mesela Trauma’da yer alan “Funeral Dreams” gibi bir şaheserlik örneğine sahip şarkıya denk gelemedim. Belki de Trauma beni çok fazla etkiledi ve bu yüzden Arson’un gerisinde bir albüm olduğunu düşünüyorum.

Yazılan melodiler oldukça tatmin edici düzeyde. Yukarıda da zaten bundan birçok kere söz etmiştim. Gayet güzel melodiler yazmış grup ve Harakiri For The Sky’ın bana göre en can alıcı yanı olan davul çeşitlemeleri de yine kulaklarınızı mutlu ediyor bu albümde de. Mathias’ın sesi de yine olabildiğince burütal ve aynı zamanda duygusal dostlarım. Bunu gayet iyi başarıyor Mathias. Hem sert olacaksın hem de duygusal olacaksın aynı seste… Gerçekten çok etkileyici! Bir Harakiri For The Sky klasiği olarak yine şarkılar bir hayli uzun olmuş Arson’da da. Albümün normal versiyonu 7 şarkıdan oluşuyor ve toplam süresi yaklaşık 67 dakika kadar dostlarım. Fakat bu uzun şarkılar sizleri hiç sıkmıyor. Çünkü 8 dakikalık bir şarkı içinde birçok melodiye ve geçişler barındırıyor. Yaratılan karanlık ve dramatik atmosfere klavyenin de yardımı olmuş. Fakat ağırlıklı olarak gitarların bizlere bu atmosferi sunduğunu belirtmek de fayda var. Albümde en iyi şarkı şudur diyemiyorum. Çünkü hepsi aynı kalitede ve dinlenilesi şarkılar. İçlerinden sivrilen bir şarkı yok. Fakat eğer puanlama yapacak olursam şarkılar arasında “Stillborn”a torpil geçebilirim. Diğer şarkılara göre daha yavaş bir tempoyla başlayıp, sonrasında harikulade bir geçiş yapan, beni en çok duygulandıran ve melodileri ile gönlümü fetheden bu şarkı oldu.

Trauma'nın albüm kapağına eriyip bitmiş biri olarak Arson’un da albüm kapağının çok güzel olduğunu söyleyebilirim. Bu defa daha sanatsal bir albüm kapağı ile bizleri karşılıyor grup. Sözlerimin sonuna gelirken, Arson’un çok iyi bir albüm olduğunu sizlere gönül rahatlığı ile söyleyebilirim. Fakat Trauma gibi süper bir albüm de değil. Bu albümü de beğenerek dinliyorum ve sizlerin de gayet keyif alarak dinleyeceğinizi tahmin ediyorum. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Kendinize iyi bakın ve hoşça kalın!

Albüm Puanı: 9/10