Albüm Kritik 176 (Nargaroth / Era of Threnody)

Yeni bir haftaya başladık ve bu demek oluyor ki sizlerle farklı farklı albümleri incelemeye devam edeceğiz. Her geçen gün dinlemediğim gruplara daha fazla yer vermeye başlıyorum. Özellikle tüm alemin dinlediği ve benim arkalarından ağzım açık bir şekilde baktığım grupları ben de artık dinliyor ve bu yetersizliğime bir son veriyorum. Kendimi de amma yerdim yahu, ben de iyiyim yahu o kadar da değil. Evet, kendi kendimle olan tartışmam son bulduğuna göre isterseniz bugün sizlere hangi güzide grubun hangi albümünden bahsedeceğimi söyleyebilirim. 1996 yılından bu yana Black Metal camiasında Alman ekolü olan ve benim dinlediğim andan beri dibimin düştüğü “Nargaroth”un 2017 yılında çıkan “Era of Threnody” bugün Metal Music Share Plus’ı kirletecek.

Nargaroth'un önceki albümlerini hiç dinlemedim yani bu grubun tınısına hiç aşina değilim. O yüzden Era of Threnody benim ilk Nargaroth deneyimim oluyor. İsmini ilk duyduğumda açıkçası oldukça dehşet verici bir müzik ile beni selamlayacak diye düşünmüştüm. Fakat durum hiçte öyle olmadı. Daha önceki albümlerinde belki daha sert bir tutum içerisindedir, bunu bilemiyorum şimdilik ama bu albümleri beni oldukça şaşırttı. Çünkü ben safkan bir Black Metal albümü beklerken oldukça dramatik ve melodik bir albümle karşılaştım. Daha albümün açılış şarkısında dramatikliği hissediyorsunuz. Peki, bu dramatik yapı albümü olumsuz mu etkiliyor? Hem evet em hayır diye bir cevap verebilirim ancak buna. Çünkü albümün dramasını yaratan melodik besteler oldukça etkileyici dostlarım. Ben çok yakıştırdım arkadaki sert rifflerin üzerine bu melodileri. Çok güzel bir hava kattığı aşikâr. Bir Black Metal albümü değil de post-metal bir albüm dinliyormuşsunuz hissine kapılıyorsunuz. Olumsuz duruma gelirsek, albümdeki şarkıların ritimleri hemen hemen aynı düzeyde dostlarım. Açıkçası ben bir iki şarkıda da olsa patlama beklerdim. Çünkü Nargaroth’un safkan bir post-metal grubu olmadığını biliyorum ve bir Black Metal grubunda olması gereken klasik bir iki faktörün de Era of Threnody’nin bünyesinde barındırması gerektiğini düşünüyorum.

Albümü sindirmek için üst üste 4-5 kere dinledim. Her dinleyişimde albümü biraz daha sevdim. Fakat bende o muhteşem albüm hissini uyandırmadı. Evet, melodi yönünden oldukça güçlü bir alt yapıya sahip ve yaratmak istenilen o dramatik atmosfer de iyi bir şekilde yaratılmış. Lakin bunlar bile yetersiz olmuş. Çünkü sadece bunlara yoğunlaşarak esasen Nargaroth Black Metal’in o çiğliğinden uzaklaşmış. Belki de amaç buydu. Farklı bir şeyler denemek ve nabız ölçmek. Albümde yer yer duyulan senfonik etkiler ve kadın vokal yardımları ile farklı bir ortamı bizlere sunmak istemiş Nargaroth sakinleri (evet oldukça sakinler). Hatta “…as Orphans Drifting in a Desert Night” adlı şarkı albümün en ihtişamlı şarkılarından biri olmasına rağmen, bunda da yine melodi yönü oldukça ağır basıyor. Dediğim gibi ben hiç değilse 1 tane safkan Black Metal duymak isterdim bu şeker şeylerden. Eğer albümü safkan bir Black Metal grubunun albümü olarak kabul etmezseniz işler daha güzelleşiyor. Şahsen ben dördüncü dinleyişimden sonra öyle kabul ettim.

Era of Threnody kendisini dinlettiren bir albüm. Özellikle bas gitarın arkada yaptığı o hınzırlıklara kulak verdiğinizde “höh” diyorsunuz. Albümde yer alan soloları da oldukça beğendim. Zaten sololar da yine melodik bir albümde olması gerektiği gibi onlar da oldukça güzel etkiler bırakıyorlar. En başta söylemem gereken şeyi unuttuğum için şimdi söylüyorum. Grup aslında bir solo-grup projesi imiş dostlarım. Nargaroth’un tek sahibi “Ash” (Charizard’a selamlar) adında yetenek abidesi bir dostumuz. Bütün enstrümanları çalan ve haliyle bütün besteleri yapan bu adamın önünde şapka çıkarmamak elde değil. Bu melodileri yazmak gerçekten bir yetenek işi dostlarım. Evet, serf riffleri yazarsınız fakat bunları melodilerle buluşturmak daha da ayrıntılı bir iş. Fakat bu kadar da dramatik olmasaydın bu Ash abi!

ASH

Albümde toplamda 10 şarkı yer alıyor ve albümün süresi yaklaşık olarak 65 dakika dostlarım. Oldukça uzun metrajlı bir albümden bahsediyoruz burada. Her ne kadar dramatik bir albüm olsa da ben hiç sıkılmadan dinledim Era of Threnody’i. Bunun en büyük nedeni oldukça güzel melodilerle bezeli olması ve vokal performansını çok beğenmemdir. Tabi ki bas gitarın hınzırlıkları ve soloların da seksiliğini de hesaba katmalıyım. Dediğim gibi mükemmel bir albüm olmuş diyemeyeceğim ama fena albüm de olmamış. Hakkını yemeyelim. Özellikle tek bir kişiden böylesine kutsal bir albümün gelmesi de ayrı bir güzel durumdur. Sizler de daha melodik bir Black Metal albümü dinlemek istiyorsanız Nargaroth’un Era of Threnody albümünü dinleyerek kendinizi ödüllendirebilirsiniz. Hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10