Merhaba dostlarım, naber? Ben de iyiyim. Bugün sizler için sapına
kadar bir Rock albümü inceleyeceğim. Rock gruplarını çok fazla bilmiyorum.
Bildiğim grup sayısı 10 falandır. Bu bile benim için iyi bir rakam aslına
bakarsanız. Sürekli sert müzik ile içli dışlı olduğumdan dolayı. Albümünü
inceleyeceğim grup ise bir zamanların en orijinal oluşumlarından biri olan “The
White Stripes” dostlarım. The White Stripes’ı böylesine zirveye çıkartan adam
ise tüm Rock camiasının başarısını kabul ettiği Jack White’tır. Söz yazarı,
besteci, gitarist, piyanist, aktör… vs. şeklinde devam ediyor. Adam bildiğiniz entelektüel
mahlukun teki. Hayır kıskanmadım. Bir de yanına eşi olan Megg White’ı almıştır
ve böylece The White Stripes’ı oluşturmuştur dostlarım. Megg Jack’e davulda
eşlik etmiştir. Peki, bu grubun hangi albümün inceliyorum (sanki başlıkta
yazmıyormuş gibi bir de soruyorum)? “Elephant” albümünü irdeliyorum dostlarım,
hemen aşağıda.
The White Stripes, benim bu zamana kadar dinlemiş olduğum en iyi
Rock grubu oldu dostlarım. Evet, çok iddialı konuşuyorum fakat durum gerçekten
böyle. Peki, The White Stripes’ı nasıl keşfettim. Bu keşfedişim yaklaşık 2008
yılına tekabül etmektedir. Yani baya bir zaman geçmiş dostlarım. Albümlerini
tabi ki o zamanlar çok bilmiyordum. Ülkemizdeki birçok The White Stripes
severlerin %90’ının keşfettiği şekilde o muazzam “Seven Nation Army” adlı süper
şarkı ile keşfetmiştim. Ne tesadüftür ki o şarkıda Elephant’ın içinde yer
alıyor (hıı tesadüf tabi!). Şarkının klibini MTV’de izlemiştim. Düşünün
Elephant albümü 2003 yılında çıkmış olmasına rağmen MTV Türkiye’de hala video
klipi dönmekteydi. Ya onda bile geride kalmışız (şaka şaka, biz hep ilerideyiz…)
Şarkının klipi o zamanlar beni çok etkilemişti. İçinde iskeletor askerler vardı
yahu nasıl etkilemesin? Şarkının kendisi zaten tüm zamanların en iyi Rock
şarkılarından biri olarak adlandırılıyor. Hoş o şarkının da “bokunu” (af
edersiniz) çıkardılar. Saçma sapan şekilden şekile soktular bir de yetmezmiş
gibi futbol maçlarında gol atan takımın jenerik müziği yaptılar. Belki bu
tepkime anlam veremiyorsunuz. Fakat ben şarkıların orijinalliğinin bozulmasına
ve saçma sapan futbol maçlarında çalınmasından dolayı rahatsız oluyorum.
Grubun prodüksiyon tarzı genellikle 60-70’lerin Rock gruplarına
benzerliği ile ön plana çıkıyor dostlarım. Açıkçası The White Stripes’a da bu
kayıt tınısı çok yakışıyor. Jack’in zaten gitarı hayvan gibi kullanması ve
gitardan her türlü sesi çıkarabilmesi (her türlü!) ayrı bir manyaklık
dostlarım. Davul da yine aynı şekilde kaydediliyor elbette. The White Stripes’ın
şeker davulcusu Megg’in kullandığı davul tekniği ise basit düzey bir teknik
dostlarım. Hemen hemen hiç çeşitleme ve solo göremezsiniz dostlarım. Zaten daha
çok Jack’in süper seksi gitar ağlatması ortaya çıkıyor. Elephant albümü için
Jack’İn yazdığı şarkıların her biri gerçekten harikulade dostlarım. 1 şarkıdan
bile sıkılmadım samimi olarak söylüyorum sizlere. Zaten albüm Seven Nation Army
gibi kült bir şarkı ile açılışı yapınca sonraki şarkılardan çok
ümitleniyorsunuz. Ne güzeldir ki The White Stripes ümidinizi boşa çıkarmıyor ve
sizlere süpersonik bir albüm sunuyor. Albümün isminin Elephant olması acaba
şarkıların her birinin akılda kalıcı olmasından mıdır diye düşünmedim değil.
Hani fil, fil hafızası, güzel şarkılar… saçmaladım sanırım.
Albümün şöyle bir başarılarına bakayım dedim fakat baya uzun sürecek
bu galiba deyip yarıda bıraktım. Dostlarım albüm bütün kritik yazarları tarafından
en aşağı 92 notunu almış 100 üzerinden. Grammy’den tutunda diğer birçok müzik
ödüllerini toplamış bir albümden bahsediyoruz burada. Albümün bütün şarkılarını
severek dinledim fakat benim için vazgeçilmez şarkılar; Seven Nation Army, I
Just Don’t Know What To Do With Myself (ki bu şarkı Burt Bacharach ve Hal David
coverı bir şarkıdır), The Hardest Button to Button ve Ball and Biscuit’tir.
Sizlerin de kesinlikle bu şaheser albüme kulak vermenizi öneririm. Hoşça kalın dostlarım!
Yorumlar
Yorum Gönder