Albüm Kritik 139 (Ahab / The Boats of the “Glen Carrig”)

Herkese merhabalar ve günaydınlar dostlarım. Zaruri verdiğim bir aradan sonra tekrar sizlerle birlikteyim. Bu yazıdan sonra belki bir iki albüm incelemesi daha yazabileceğim sonrasında ise yine bir ara vermek zorunda kalacağım. Bu araların nedenini açıklayamıyorum şimdilik. Çok gizli bir görevdeyim de. Tüh! bir gizliliği de kalmadı. Neyse, en azından bu yazı yazma işini kısa bir süre sonra yine bir düzene sokacağımdan endişeniz olmasın. Metal Music Share Plus gittiği yere kadar gidecek. Şimdi gelelim bu yazıda kendine yer bulan grup ve albümüne dostlarım. Daha önce sizlere oldukça farklı bir grup olan “Skepticism” adlı Funeral Metal diye bir tür icra eden grubun “Lead and Aether” albümünü incelemiştim. Bu defa da Skepticism kadar olmasa da yine oldukça düşük metronomlu albümler icra eden ve yaptıkları tür için Funeral Doom Metal adını veren “Ahab” adlı Alman Metal grubu ve onların deniz esintisi tadındaki albümleri olan “ The Boats of the ‘Glen Carrig’ ” sitenin konuğu oluyor dostlarım.

Ahab adlı bir grubun varlığından elbette daha önce bir haberdim. Yine çevrimiçi müzik radyosu sağ olsun ki bu grubu da keşfetmiş oldum. Albümü dinlemem için beni etkileyen en önemli unsuru, gariptir ama, albüm kapak resmi oldu. Gerçi benim hiç bilmediğim bir grubun albümünü dinlememde albüm kapak resimleri oldukça fazla etkileyici olabiliyor. The Boats of the “Glen Carrig” de yine muhteşem albüm kapak resmine sahip albümlerden biri olmuş dostlarım. Deniz altı teması ve ortadan yükselen kırmızı el ile oldukça renkli bir albüm kapağı olduğunu söyleyebilirim. Zaten araştırdığım kadarıyla grubun deniz yaşamına ayrı bir düşkünlüğü var. Deniz de var olmuş olan efsanelere olan tutkularının olduğundan bahsediliyordu. İyi hoş da Funeral Doom Metal neden peki? Deniz’in daha içi hoş tutacak şarkılar yazdırması gerekmiyor mu? Ahab denizden çok farklı etkilenmiş anlaşılan. Zaten albüme adını veren The Boats of the “Glen Carrig” William Hope Hodgson adlı İngiliz bir yazarın kitabının adından alınmıştır. Kitabın ana teması korku olmakla birlikte olay bir okyanusta geçiyor dostlarım. Zaten adamın kitaplarına şöyle bir göz atarsanız deniz ve okyanuslar genellikle hikâyenin geçtiği mekânlar olarak görülüyor. Bu kadar edebi bilgiden sonra şimdi biz de bu ürkünç sulara dalalım ve Ahab bizlere neler sunmuş bir bakalım.

The Boats of the “Glen Carrig”i dinlediğim süre boyunca albümden genel olarak hoşnut kaldığımı söyleyebilirim. Skepticism’den farklı olarak biraz daha hızlı bir tempoya sahip olması bu albümü bir tık daha dinlenebilir kılabiliyor. Hoş ben Skepticism’i seve seve dinlemiştim çünkü orada işin içine kilise orgu da girmişti. Albüm prodüksiyon açısından gayet başarılı olmuş. Enstrümanların her birini oldukça güzel duyuyorsunuz. Gitarların gürültü seviyesi oldukça iyi bir şekilde dengelenmiş. Zaten böylesi sofistike bir albüm için jilet gibi bir gitar tınısı beklemek saçma olurdu. Aranızda bekleyen varsa beklemesin. Albüm için yazılan gitar riffleri genellikle basit düzeyde rifflerden oluşuyor dostlarım. Zaten temposu düşük bir albüm olduğu için öyle çok karmaşık rifflerin bezendireceği bir albüm olmayacağını az çok tahmin ediyordum. Zaten Funeral Doom Metal’in doğasında böyle bir şey yok. The Boats of the “Glen Carrig” bezendirdiği akustik melodilerle oldukça güzel bir atmosfer sergiliyor dostlarım. Zaten en kısa şarkının 6 küsur dakika olup en uzun şarkının da 15 dakikayı geçen bir süreye sahip olmasından mütevellit bir şarkının içinde oldukça fazla geçiş duyuyorsunuz. Akustik bir şekilde giriş yapan bir şarkı 3 dakika sonra yerini heavy rifflere bırakıp daha sonra tekrar melodik yapıya dönebiliyor. Bunlar hep müzik işte.


Benim aldığım albümde 6 tane şarkı var dostlarım. Yani standart The Boats of the “Glen Carrig” albümün aldım. Bir de bunun 1 şarkı fazlası olan versiyonu da var. 6 şarkıdan oluşan bu albümün toplam süresi 1 saat 5 dakikayı geçiyor dostlarım. Oldukça uzun şarkılardan oluştuğunu söylemiştim sizlere. Şarkıları seslendiren Daniel Droste’un sesini genel olarak beğendiğimi söyleyebilirim. Fakat burütal vokal performansını clean vokalden daha etkileyici buldum. Peki her şey iyi hoş ama 65 dakikadan fazla bir süresi olan bu albüm sıkıcı mı? Hayır, sıkıcı değil demek isterdim ama ne yazık ki diyemiyorum dostlarım. Bu albüm ne yazık ki öyle oturup baştan sona dinleyebileceğiniz bir albüm değil. En azından gün içinde bunu yapmak istediğiniz de daha 2. Şarkı bitiminde “eeh” diyebiliyorsunuz. Ben bu nedenden dolayı albümü bir de gece dinledim dostlarım. O zaman daha dinlenebilir olduğunu fark ettim. The Boats of the “Glen Carrig” aslında oldukça farklı bir albüm olmuş. Merak uyandırmıyor değil ama bu merağınızı albümü baştan sonra dinleme kararı öldürebiliyor. Elbette öyle çok sıkıcı bir albüm değil. Oldukça fazla emek harcanarak yazılmış ve kalitesini hissettiğiniz bir albüm olmuş The Boats of the “Glen Carrig”. Eğer sizler çok düşük tempolu albümler dinlemeye alışkın değilseniz bu albüm sizi mutlu etmeyecektir. Fakat ben yine de bir şans verilmesini düşünüyorum Ahab’a. Yeniliklere açık biriyseniz ve Metal Müzik’in her şeyinden biraz tatmak gibi bir niyetiniz varsa bu albümü de kaçırmayın derim.

2015 yılında yayınlanan ve Ahab’ın 4. Stüdyo albümü olan The Boats of the “Glen Carrig”den sizlere bahsettim dostlarım bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7,5/10


Yorumlar