Albüm Kritik 134 (Anaal Nathrakh / The Whole of The Law)

Herhalde bu zamana kadar yüzlerce albüm dinlemişimdir. Yani 300-400’e yakın albümden bahsediyorum. Dinlemişimdir değil mi? Evet, evet dinlemişimdir. Oturup tek tek sayamayacağım. Fakat dinlemediysem de benim ayıbımdır bu da. Neyse bu konuyu çok uzattım biliyorum. Böylesine çok albüm dinlemiş biri olarak giderek daha da sert albümleri dinlemeye yöneldiğimi fark ettim. Dinlediğim her albümün bir öncekinden daha sert olduğunu ve her defasında “daha sertini dinleyemem” demiş olmama rağmen her defasında daha sertini dinlemiş oldum. Şu an ise yine sertlikte çığır açmış bir albüm ile birlikte sizlerleyim. Öküz gibi sert bir albüm olan Anaal Nathrakh’ın “The Whole of The Law adlı pisliğine gelin bir göz atalım dostlarım.

Black Metal, Death Metal, Grindcore ve Industrial Metal türlerinin bir karışımını bizlere çalıyor Anaal Nathrakh. Yani işin ne kadar zalimce ve pislikçe olduğunu varın siz düşünün. Yani böylesine öfke dolu bir albümü dinleme listeme almam benim için bile fazla geldi. Fazla geldi, çünkü böylesine çiğ bir sounda sahip ve gürültü oranı oldukça yüksek, yani kulaklara zarar bir albüm dinlemedim ki ben de sağır oluyordum az kalsın.

Albümü prodüksiyon yönünden ele aldığımızda yukarıda ilk bahsettiğim şey olan albümün genel soundunun detaylarına inmek istiyorum biraz. Albüm sound olarak Black Metal ile Death Metal arası bir sınırda geziyor. Yani hem Black Metal’in o çiğliğini duyuyorsunuz hem de Death Metal’in sağlam tınılarına şahitlik ediyorsunuz. Industrial Metal’in de her şarkıda bir parça dokunuşunun olduğunu söylemeden geçemeyeceğim ki Metal’in bu türü beni hiç sarmayan bir türdür. Industrial Metal benim için Metal Müzikte asla yerinin olmamasını düşündüğüm bir türdür. İşin içine saçma sapan “turn table” adı verilen bir hiçlik girdiği için pek hazmedemiyorum dostlarım. İyi ki bu albümde öyle fazlasına bir sesi yok Industiral Metal’in, yoksa benim için oldukça sıkıcı ve sığ bir albüm olurdu. Dinlemesi de işkenceye dönüşürdü.

Anaal Nathrakh’ı ilk defa bu albümle dinlemiş biri olarak yaptıkları müziğe öyle çok ayılıp bayıldığımı söyleyemeyeceğim. Beni rahatsız eden birkaç öğe oldu The Whole of The Law’da. Birincisi oldukça yüksek ses ile kayıt edilmiş olması albümün. Evet, albümün kayıt altına alındığı donanımlarda illa ki oldukça iyi bir ses veriyordur fakat gel gelelim bizim dinlediğimiz dijital kopyalarında maalesef aynı tadı alamıyoruz. Hal böyle iken albümün bir de oldukça yüksek ses ile kaydedilmesi biz dinleyenler açısından ne yazık ki kötü bir tat oluşturuyor. Tabi buradaki etmen sadece albümün yüksek ses ile kaydedilmesi değil kaydediliş tınısı da önemli. Gürültülü gitar kayıtları bu durumu daha da perçinliyor haliyle. Bir diğer sevemediğim şey ise albümümdeki şarkıları dile getiren ağabeyin sesi beni pek açmadı dostlarım.

Uzun süre sonra ilk defa böylesine öfke dolu bir albüm dinledim dostlarım, gerçekten. Yani resmen kulaklarıma kusuyor Anaal, bütün öfkesini bir hışımla çıkarıyor The Whole of Law ile dostlarım. Albüm için yazılan riffleri oldukça fazla beğendim ben dostlarım. Gerçekten adamların oldukça kaliteli bir öfkesi var. Öyle boş beleş öfke değil orası kesin dostlarım. Davul ve bas gitar da yine oldukça ahenkli bir şekilde şarkılardaki yerlerini almış. Aslına bakarsanız albüm yer aldığı türe göre neredeyse kusursuz bir albüm fakat gel gelelim benim uzun süre dinleyebileceğim bir albüm değil. Aslına bakarsanız Anaal Nathrakh benim gönlümü çalabilecek bir grup değil. Sizler eğer yukarıda saydığım türlerin karışımını seven insanlardansanız bu alkbüme bir kulak verin derim. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Kendinize iyi bakın ve hoşça kalın dostlarım!

Albüm Puanı: 8/10