Albüm Kritik 132 (Asphyx / Death...The Brutal Way)

Merhaba dostlarım bugün sizlere geçen hafta edindiğim ve o süreden beri dinlediğim Asphyx’in “Death…The Brutal Way”den bahsedeceğim. İyi Death Metal albümü arayışlarımda karşıma çıkan bu albümü dinlemek istedim. Açıkçası daha önceleri hiç Asphyx’i dinlememiş biri olarak hem grubu hem de albümü merak ettim. Gelin şimdi bu vahşet dolu albüme giriş yapalım dostlarım.

Hollandalı Death Metal grubu olan Asphyx meğerse bu işi oldukça uzun süredir icra eden gruplardan biriymiş. Benim yeni tanışıyor olmam umarım çok alay konusu olmaz. Dalga geçmeyin kendi aranızda, sonra üzülürüm. Daha önce de Bodyfarm adlı Hollandalı grubu siteye konuk etmiştim. Böylece Hollandalı Death Metalcileri ikilemiş olduk dostlarım. Death…The Brutal Way grubun 2009’da yayınladığı yedinci stüdyo albümüdür. Şöyle bir diskografisinin aldığı genel değerlendirmeye baktığımda genellikle iyi işlere imza attığını gördüm Hollandalıların. Zira Death…The Brutal Way’de yine oldukça iyi bir albüm olmuş.

Albümü öncelikle prodüksiyon açısından ele almak istiyorum. Death Metal’den bildiğimiz o tok gitar tonlarını bu albümde de yine duyuyoruz dostlarım. Gitarlar oldukça tehditkar bir sound veriyor dinleyenlere. Açıkçası ben bu soundu çok seviyorum Death Metal’de. Bana tam Death Metal buymuş gibi geliyor. Safkan Death Metal. Elbette şimdi Death Metal’i 30 farklı kola ayırabiliriz ama bu sadece Death Metal. Çikolatasız sade dondurma yani. Albümün kayıt kalitesini genel olarak beğendim. Fakat oldukça yüksek sesle kaydedildiğini söyleyeyim sizlere başta dostlarım. Sizler de benim gibi günün çoğunu kulaklıklarınızla geçiriyorsanız, son seste bu albümü dinlemeye çalışmayın. Bir süre sonra kulaklarınızı sağır edecekmiş gibi bir duruma sokuyor. Özellikle kulaklıkları çıkarıp, dış dünyaya döndüğünüzde bir süre bir şey duyamıyorsunuz, benden söylemesi. Albüm için yazılmış riffleri genel olarak beğendim. Elbette bir Technical Death Metal’deki gibi öküzden hallice rifflerden oluşmuyor. Yine de albümün tamamına yayılan etkileyici bir konsept oluşturmayı başarmış Asphyx. Aslına bakarsanız benim gibi çok nadir Death Metal dinleyen birini oldukça yeterli şekilde tatmin ediyor. Fakat Death Metal ile yatıp kalkan biri için oldukça sıradan bir albüm olduğunu söyleyebilirim.

Albümdeki davulu ve basgitarı yeterli buldum. Benim en çok sevdiğim ise Martin Van Drunen harika sesi oldu dostlarım. Yani arkada çalışan müziğe oldukça iyi bir şekilde uyuyor. At The Gates vokali Tomas Lindberg’in sesini andırıyor. Belki de bu yüzden daha bir kanım ısındı adamın sesine. Genel olarak ortalamanın üzerinde bir prodüksiyonu var albümün dostlarım. Şarkıların bir nebze daha alengirli olmasını isterdim ne yalan söyleyeyim. Yani riff yönünden biraz daha zengin olabilirdi albüm. Albümde en sevdiğim şarkıları sıralamayacağım dostlarım. Bana bütün şarkılar aynı tadı verdi. Yani ne çok iyiler ne de çok kötüler. Oldukça kararında şarkılardan oluşuyor albüm.

Evet, dostlarım şimdilik albümden bahsedeceklerim bu kadar. Kendinize çok iyi bakın ve hoşça kalın.

Albüm Puanı: 7/10