Albüm Kritik 127 (Black Sabbath / Technical Ecstasy)

Merhaba dostlarım bugün sizlere uzun süreden beri devam ettiğim Black Sabbath albümlerini inceleme serisinden grubun 7. Stüdyo albümü olan “Technical Ecstasy”i huzurlarınıza sunuyorum.

Öncelikle şunu söyleyeyim sizlere ben böylesine iğrenç bir albüm kapağı daha görmedim. Yani düşünüyorum detaylıca, beynimin içindeki arşivlere bakıyorum ama yok yani böyle tipsiz bir albüm kapağı daha yok. Zaten grubun güzel albüm kapaklarının sayısı en fazla 3’tür. Bu da ayrı bir detay tabi ki Sabbath için. Artık nasıl tiksindiysem albüm kapağından konuya direkt ondan girdim. Neyse albüm kapağı dandik olabilir ama o kapağın ardında gerçekten güzel şeyler var.


1976 yılında piyasaya çıkan Technical Ecstasy tabi ki yine listelerin altını üstüne getirmiştir. Zaten o dönemdeki Sabbath rüzgârının önüne çıkmak mümkün değildi. Adamlar Heavy Metal’in babası ya daha ne olsun. Her çıkardıkları albüm olay oluyor doğal olarak. Açıkçası Black Sabbath albümlerini dinlerken grubun böyle bir albümü olduğuna dair bilgim yoktu. Yani ismen duymamıştım fakat içindeki şarkıları bir şekilde dinlediğimi anımsıyorum. Yani anımsamam lazım diye düşünüyorum. Ayıp sonuçta. Daha önceki Sabbath albümlerini değerlendirirken grubun ilk albümünün oldukça etkili rifflerle ve sertlikle bezeli olduğunu dile getirmiştim. İlk albümden sonraki her albümde Sabbath gittikçe daha da melodikleştirdi yaptığı müziği. Daha fazla klavye kullanımı ve folk gitara daha fazla yoğunlaşma derken Heavy Metal’in babalarının bir anda daha sofistike şeyler ürettiğine şahit oluyorsunuz. Elbette bu gidişat bir süre sonra değişiyor. En azından bir nebze olsa da... Fakat o gidişatın değiştiği albüm Technical Ecstasy değil.

Technical Ecstasy’i dinlerken çok farklı düşüncelere kapıldım. Yani albümü bir beğeniyorum bir beğenmiyorum, bir şarkının bütün rifflerinden etkilenirken başka bir şarkıdan tamamen uzaklaşıyorum. Böyle bir süreç geçirerek Technical Ecstasy'i 3 defa dinlemiş oldum baştan sona. Daha sonra zaten klavyenin başına oturdum. Albümün prodüktörlüğünü Tony Iommi üstat yapmış. Yani o yıllarda yapılabilecek en iyi kayıtlardan birini ortaya koymuş. Açıkçası ben bu albümü oldukça yeterli buldum prodüksiyon açısından. Albümün açılış şarkısı “Back Street Kids” oldukça iyi bir seçim olmuş 1 numara için. Oldukça sağlam rifflerle bezeli bu şarkının albümü açması dinleyende merak uyandırmaya yetiyor. Benim gibi “of işte sert bir albüm dinleyeceğiz” düşüncesine kapılanlar ikinci şarkıdan sonra bu yoğun düşüncelerini hafifletmiştir. Yani ben öyle sanıyorum. Her ne kadar sertlik diğer şarkılarda biraz düşüşe geçse de Technical Ecstasy de benim dinlediğim en güzel Sabbath albümlerinden biri oldu. Zaten adamların yaptığı albümlerin %90’lık bir kısmını beğendiğim için benden yana bir sıkıntı yok. Bas gitar’ın tınısının oldukça iyi bir şekilde kaydedildiği Sabbath albümlerinden biri olmuş Technical Ecstasy. Vokal konusunda ise kafalarda soru işareti yok elbette. Ozzy o işin üstesinden her zaman olduğu gibi iyi bir şekilde gelmiş.

Iommi'nin virtüözlüğü ise bu albümde de yine konuşmuş. Gerek harikulade Heavy riffler, gerek oldukça güzel melodiler yayan folk gitar besteleri ve muhteşem gitar soloları ile adam parmaklarının son hücresine kadar çalmış. Tony’nin gerçekten gelmiş geçmiş en iyi müzisyenlerden biri olduğu şüphe götürmez bir gerçektir. Her albümde kendisini biraz daha geliştiren Bill Ward ise davul çeşitlemelerinde oldukça tatminkâr işler çıkarmış. Bununla kalmayıp albümde yer alan “It’s Alright” adlı şarkıda vokal yeteneğini de göstermiştir. Açıkçası ben sesini beğendim dayının. Benim Technical Ecstasy’de en çok dikkatimi çeken şarkı ise albümün son parçası olan “Dirty Women” oldu. Yaptığı müzik ile Black Sabbath’ın varisi olarak gösterilen Ghost’un bu şarkıdan oldukça etkilendiğini söyleyebilirim sanırım. Infestissumam’ın Deluxe Edition versiyonunda bulunan “La Mantra Mori”nin riffi ile Dirty Women’ın intro riffi neredeyse birebir aynı sayılır dostlarım. Aşağıda sizlerin de huzuruna sunuyorum benzerliği fark etmeniz için. Yine albümün ikinci şarkısı olan “You Won’t Change Me” adlı parçada Ozzy’nin vokal konusunda el âlemi tokatlar nitelikteki vokal performansına ceket iliklemek gerektiğini de söylemeden geçemeyeceğim.

Technical Ecstasy, bana göre çok tadında bir albüm olmuş. Belki çok iyi diyemem ama benim için dinlediğim de pişman olmadığım bir albüm oldu. Albümde bulunan 8 şarkıyı da oldukça beğendim. Fakat albümün giriş şarkısı olan Back Street Kids ve son şarkısı Dirty Women benim en çok beğendiğim şarkılar oldu. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın dostlarım.

Albüm Puanı 8/10

Bu da Ghost'un La Mantra Mori'si