Albüm Kritik 125 (Shining / Redefining the Darkness)

Merhaba dostlarım bugün sizlere yeni dinlemeye başladığım bir grubun albümünden bahsetmek istiyorum. İsveç semalarından yine bir grubu çalma listeme eklememin şerefini yaşıyorum. “Shining” ve 2012 yılında çıkardıkları “Redefining the Darkness” bugünkü konuklarım oluyor. Arkanıza yaslandığınızı biliyorum. O halde haydi irdeleyelim şu albümü.

Öncelikle Shining’in ne türe bir Metal icra ettiklerinden sizlere biraz bahsetmek istiyorum. Black Metal, Progressive Metal ve Doom Metal’i birbirine oldukça elit bir şekilde karıştırarak bizlere oldukça iyi şarkılar sunuyorlar. En azından benim dinlediğim bu albümlerinde bunu oldukça iyi bir şekilde yansıttıklarına şahit oldum. Bu albümden önce kim bilir ne gibi hınzırlıklar yaptılar. Elbette onları da öğreneceğim yakın zamanda fakat bugün odaklanmam gereken albüm Redefining the Darkness. Shining’i yine keşif yolculuğuna çıktığımda buldum. Es geçmeyerek grubu dinleme kararını iyi ki almışım. Benim gayet hoşuma gitti yaptıkları ve yarattıkları müzik. 1996 yılında kurulmuş olan Shining’in tarihçesine biraz baktığımda oldukça hatırı sayılır bir grup olduğunu fark ettim. Benim bu zamana kadar bu gruptan bir haber olmam da garip ama neyse sonunda gizlendikleri iğne deliğinden bulup çıkardım adamları ortaya. Hadi bakalım şimdi ne olacak hıı?

Redefining the Darkness 2012 yılında çıkmış ve grubun 8. stüdyo albümüdür. Açıkçası bu albüm özel bir albümmüş. Grubun lokomotifi olan Niklas Kvarforth Redefining the Darkness albümünü 13 Mayıs 2012’de ölen Urgehal gitarist ve vokalisti olan Trond Brathen’e adamış. Shining her ne kadar bir Black Metal grubu olarak bilinse de bu albümlerinde oldukça akustik parçalar yaratmış. Evet, yine ekstrem riffleri bulabiliyorsunuz fakat folk gitardan çıkan oldukça güzel melodilerde sizin kulaklarınıza misafir oluyor. Shining’i ilk defa dinleyen biri olarak özellikle ilk defa Redefining the Darkness albümü ile dinlemeye başlamış biri olarak grubun öyle çok sert bir grup olduğunu söylemem çok zor. Fakat önceki albümlerini de kurcaladığımdan bu adamlarında kanlarında öküzlüğün dolaştığını sizlere rahatça söyleyebilirim. Bu albüm benim son zamanlarda dinlediğim en güzel akustik ve elektrikli gitar kompozisyonlarından biri olabilir dostlarım. Black Metal ile birlikte akustik tınıları işin içine soktuğunuz zaman çok önemli kararlar aldınız demektir bana göre. Çünkü arada giren akustik tınıların öyle pop veya rock şarkılarında veya diğer metal türlerinde olduğu gibi duygusallıkla çok fazla bezenmemiş olması gerekir. Yani dinlediğinizde yüreğinizde kuşların pır pır edip kanatlanmaması gerekiyor. Black Metal bu yahu boru değil! Nitekim Shining bu konuyu oldukça iyi idrak etmiş olmalı ki bu albümdeki her bir akustik kısım oldukça kendine münhasır tınılara sahip. Akustik gitarla bile sizlere gerilimi ve karanlık havayı verebiliyorlar.

Albümde bulunan 6 şarkının her biri benim için aynı değerde. Her biri kesinlikle dikkatli bir şekilde dinlenmesi gereken şarkılar. Lakin öylesine güzel riffler ve melodilerle bezeliler ki herhangi bir sesi kaçırmak istemezsiniz. Prodüksiyon olarak da oldukça kaliteli bir iş çıkarılmış. Belki bas gitar bir tık daha tok bir şekilde kaydedilebilirdi belki. Onun haricinde benim için gayet mutlu edici bir albüm olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Niklas’ın da sesini beğendiğim. Gerek bağırmalarda olsun gerekse de yumuşak vokallerde olsun oldukça yeterli bir iş ortaya koymuş bu albümde. Gitarların dışında albümde saksafon ve piyano tınılarına da denk geliyorsunuz dostlarım. Hem de ne denk gelme. Gerçekten çok yakışmış şarkılara bu iki enstrüman da. Albüm kapağı daha iyi olabilirmiş diye düşünüyorum bir de. Çok sıradan görünüyor. Bu albüm için daha sanatsal bir iş ortaya çıkarılabilirmiş.

Evet, Redefining the Darkness’tan bahsedeceklerim bu kadar dostlarım. Beni oldukça mutlu eden bir albüm olmuş. Dinlerken çok zevk aldım ve her şarkıda farklı melodilerle karanlık yolculuklara çıktım. Sizlerin de bir kulak vermenizi öneririm. Söyleyeceklerim şimdilik bu kadar. Hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10