Black Metal deyince aklımıza ilk gelen isimlerden biri Watain oluyor hiç
şüphesiz. Watain olacak tabi. İsveç’in Tanrı tanımaz grubu olan Watain’in Black
Metal adı altında icra ettiklerine hayran kalmamak ve dudağımızın kenarında
uçuk çıkmamasına engel olmak elde değil. Sıkı bir Watain dinleyicisi değildim
daha geçen yıla kadar. Fakat bu hatamdan çabucak geri döndüm. Kendimi ağır
suçluymuş gibi hissettim. Watain’in ilk defa bir albümünü incelemeye karar
verdiğimde “Lawless Darkness” direkt olarak gözüme çarptı. Ben de şimdi sizlere
bu pislik yuvası albümden bahsedeceğim dostlarım. Arkanıza yaslanın ve okumaya
başlayın. Yaslandınız değil mi?
Black Metal albümlerini incelemeye devam ediyorum dostlarım. Aksaklıklar
olabiliyor ama bu aksaklıkları en kısa sürede giderip tekrar klavyenin başına
geçiyorum. Söz verdiğim gibi bir başka Black Metal albümü olan “Lawless
Darkness”ın kritiğini sizlere sunuyorum. Açıkçası bundan önceki incelediğim
Behexen’in The Poisonous Path’i öylesine allahsızdı ki bir süre o arkadaşla
takılmayı istedim. Telefonu elime aldığımda direkt olarak Behexen dinlemeye
başlıyordum. Hastalık gibi bir şey oldu. Fakat buna bir son verdim ve Watain’in
Lawless Darkness’ı ile uzun bir zaman takıldım. The Poisonous Path’ten sonra
daha ılımlı ve kulağa daha “yumuşak” (Behexen’in ki tam bir öküzlük olduğu
için) geldi Lawless Darkness. Dünyanın en iyi 10 Black Metal grubu arasında
gösterilen Watain için gerçekten şapka çıkartmak lazım. Adamların bu zamana
kadar harikulade işlere imza atması ve Black Metal’i daha büyük kitlelere
duyurması muazzam bir olay. Lawless Darkness özünde iyine iyi bir albüm olsa da
daha başında söylemeliyim ki tam bir Watain kalitesini kesinlikle yansıtmıyor. Bu
albümü dinlemeden önce grubun diskografisine şöyle bir kulak gezdirdim ve
Lawless Darkness’ı orta halli bir albüm olarak gönül rahatlığı ile
değerlendirebileceğime karar kıldım.
Peki, ama neden? Açıkçası Watain’in Black Metal için yazmış olduğu
o tüyler ürpertici riffleri bu albümde pek duyamıyorsunuz. Ben Black Metal’e o
tür riffleri daha çok yakıştırıyorum. Watain bu albümde ortaya karışık bir
şeyler koymaya çalışmış ama sanki o şeyler birbirlerine bir türlü kavuşamamış
gibi. Aralarda boşluklar var gibi. 2010 yılında çıkan bu albüm grubun 4. Albümü
olma namını taşıyor. Yani sondan bir önceki (The Wild Hunt son albümleri ve
2013 yılında piyasaya çıktı) albümleri oluyor. Prodüksiyon olarak benim bir
hayli beğenimi kazandı Lawless Darkness. Oldukça net bir şekilde geliyor
şarkılar kulaklarımıza. Öyle çok karmaşık ve boğulmuş riffler de olmayınca daha
dinlenebilir bir Black Metal albümü olmuş. Albümde 10 şarkı var. Açıkçası 10
şarkıda benim beğenimi kazandı. Fakat dediğim gibi her şarkıda biraz yavanlık
var. Albüme adını veren Lawless Darkness enstrümental bir şarkı olup aynı
zamanda gruba İsveç Grammis Ödüllerinde ödül aldırmıştır. İsveç’in Grammis
ödülleri bana göre ABD’nin Grammy Ödülleri’nden daha kaliteli. Albümde en çok
hoşuma giden şey Erik Danielsson’ın kulak kanatan sesi oldu. Adamın öyle bir
ses aralığı var ki sanki dünyaya deccal olarak gelmiş. Hani öyle iblisimsi bir
sesi var.
Lawless Darkness Watain’in iyi albümlerinden biri olmuş. Fakat efsane bir
albümü değil Watain’in. Bu pisliklerin bizlerle daha çok işi var orası kesin.
Kol kola girip “Yaşasın Şeytan” diye bağırttıracaklar bizi. Bu arada adamlar
gerçek satanisttir onu da söylemeden geçemeyeceğim. Lawless Darkness dinlenesi
bir albüm. Kesinlikle kulaklarınızda çınlamalı bu yapıt. Özellikle öyle öküz
gibi gitar tonu olan Black Metal albümlerini dinleyemiyorsanız işte sizin
ilacınız. Kendinize çok iyi bakın ve hoşça kalın!
Yorumlar
Yorum Gönder