Albüm Kritik 81 (Lamb of God / VII: Sturm und Drang)

Merhaba dostlarım bugün sizlerle Groove Metal’in babalarından biri olan Lamb of God’ın son albümü VII: Sturm und Drang inceleyeceğiz.

Groove Metal benim öyle çok dinlediğim bir Metal türü olmasa da Pantera ve Lamb of God’ın yaptıkları bu türün en güzellerindendir. En azından bana göre. Yaklaşık 10 gündür aralıksız her gün dinledim albümü. Lamb of God’ın en güzel albümlerinden biri olduğunu şimdiden söyleyebilirim. En iyi albümü diyemem çünkü bunu demem için grubun bütün albümlerini baştan sona dinlemiş olmam gerekiyor. Lafı daha fazla uzatmadan albümün içine girelim. Lamb of God bu albüm öncesi sancılı bir dönemden geçmişti hatırlarsanız. Grubun vokali Randy Blythe’i mahkeme salonlarında zamanının çoğunu geçirmişti. Bu olumsuz durum giderildikten sonra Lamb of God planlarda olan yeni albüm işine girişti ve ortaya VII: Sturm und Drang çıktı.

Albüm prodüksiyon bakımından çok çok iyi bir sound ortaya koyuyor. Kulak tırmalayan hiçbir ses yok. Gitar tonları, davul, bas sesleri oldukça iyi seviyede tutulmuş. Vokal ise Randy’den beklenildiği gibi gayet güzel bir şekilde albüme dahil edilmiş. 10 şarkıdan oluşan standart albümün uzunluğu 48 dakika kadar. Şarkıların da zaten ortalama süresi 4 dakika civarı olunca, çok uzun şarkılar yerine böylesi ortalama süreli şarkılar albümü daha dinlenebilir kılıyor haliyle. Elbette bu albümü dinlemek için büyük bir kıstas değil fakat birçok dinleyici için şarkı süreleri çok önemli bir hal alabiliyor. Groove tarzı bir albüm olduğu için oldukça tempolu bir albüm olduğunu söyleyebiliriz. Kafa sallamayı seven dostlarım için bir başka malzeme daha çıktı.

Albüm için yazılmış gitar rifflerine şahsen bayıldım. Oldukça melodik ve bir o kadar da sert rifflerin derlemesi gayet başarılı olmuş. Her şarkı bittiğinde “vay be” diye tepki vermedim desem yalan olur. Özellikle albümün ikinci şarkısı olan “Erase This” mükemmel olmuş. Chris Adler’e de ayrı bir parantez açmak lazım diye düşünüyorum. Metal camiasında en çok sevdiğim davulculardan biri olan bu abi yine kusursuz davul çeşitlemeleriyle o süper gitar rifflerinin coşma sebebi olmuş. Biliyorsunuz şu sıralar Megadeth’in de davulcuğunu üstleniyor (Neden hiç Megadeth kritiği yazmıyorum diye soranlar var, açıkçası pek sevmiyorum grubu ama yakın zaman da bir tane albümlerini ele almayı düşünüyorum sizler için.).

Albümdeki sevdiğim şarkıları sıralamaya gerek yok bütün şarkılar benim kalbimi çaldı. Hatta her sabah işe giderken, karışık çalma modunda (genelde böyle dinlerim) bu albümden bir şarkı gelsin diye içten içe umuyorum. Sabah sabah uyku açmaya birebir (Bazen Burzum’dan Hit Helga Tre geliyor aman aman uyku iyice tavan yapıyor, şarkıyı severim ama sabah 7’de gitmiyor be abi). Yalnız ne kaynattım parantez içlerinde de. Öhöm, albüme geri dönersek, Metal dünyasının en önemli gruplarından biri olan Lamb of God’ın 8. Stüdyo albümü olan VII: Sturm und Drang gayet başarılı bir albüm olmuş. Özellikle Amon Amarth’ın saçma sapan albümü Jomsviking hayal kırıklığından sonra böyle güzel bir albümün kritiğini bayıla bayıla yazmak ilaç gibi geldi. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar dostlarım kendinize iyi bakın ve hoşça kalın!

Albüm Puanı: 9/10