Albüm Kritik 74 (Rotting Christ / Rituals)

Yunanistan'ın ne kadar köklü bir sanat tarihine sahip olduğunu bilenler bilir. Tanrılar ülkesinin adeta ilim irfan yuvası olması dışında, sanat ve spor ile ilgili durumları da göz kamaştıracak kadar parlak olmuştur. Kulakları okşayacak tınıların yanına Yunanistan’ın topraklarına şeytan tohumu ekmeye niyet etmiş bir grup, o kulak okşayan tınıların üzerine öfke ve tüm karanlığını kusmaya 25 yıl önce başlamıştı zaten. O grubun adı tabi ki “Rotting Christ” (Kokuşmuş İsa veya Hristiyan olarak çevirebiliriz). Geçtiğimiz ay yeni albümleri “Rituals”ı yayınlamıştı grup. Ben de bu albümü dinledim ve şimdi sizlere değerlendirmelerimden bahsetmek istiyorum.

Albüm daha çıkmadan Rotting Christ’ın muazzam bir iş yaptığının dedikoduları yayılmaya başlamıştı zaten. Hal böyle olunca benim de özel ilgimi çekti bu albüm. Rotting Christ’ı çok fazla dinlemesem de sevdiğim gruplar arasında yer alır bu Yunan şirk koşucular. Sert müzik kariyerine Black Metal ile başlayan grup daha sonra Doom ve Gothic Metal ile içli dışlı olmuşlardır. Rituals’ta ise Death Metal tınılarını duyuyoruz. Tabi ki yine yer yer Doom etkisini de görmek mümkün. Rotting Christ, Rituals ile konsept bir albüm yapmıştır. Bu albümün temasını ise adında da anlaşıldığı üzere din karşıtı ayinler ve mitler oluşturuyor. Albümün dinlemeye başladığınızda bu ritüel havası sizi öyle bir sarıyor ki boynunuzda birden ters haç veya ters hilal kolyesi beliriveriyor (öyle olduğunu düşünsenize). Tabi ki bu ürkünç ritüel etkisini en çokta Sakis Tolis o muazzam sesi ile bizlere hissettiriyor.

Albümün soundu oldukça iyi. Albüm boyunca şarkıların tümünde kullanılan derinden gelen ses olayı, Rituals’ı daha da bir etkileyici kılıyor. Fakat gel gelelim böylesine efsane bir konsept düşünen grup riff yazımı konusunda ne yazık ki benim beklediğim düzeyde işler ortaya koymamış. Şarkıları oluşturan rifflerin biraz daha fazla ve daha çeşitli olmasını gönlüm isterdi. Bunun yanında bazı şarkılarda kullanılan ney ve tulum harmonisi beğenimi kazandı. Bir de şöyle bir durum var konsept bir albüm oluşturacağız derken bütün şarkıların aynı tek dizelik de olması da ayrı bir eleştiri konusu. Tamam, yaptığınız tema olayına saygı duyuyorum ama bari şarkılarınız için oturup biraz daha etkileyici ve daha kulak kanatıcı riffler yazsaydınız. Açıkçası bu durum yüzünden albümün ortasına geldiğimde sıkılmaya başladım dostlarım. Yani bu benim Rotting Christ’tan beklediğim bir albüm değildi. İşin garibi albüm çıkmadan yazılan çizilen o efsanevi yorumların hepsine şaşıp kalıyorum. Hoş öyle yorum yapan birçok site albüm çıktıktan sonraki değerlendirmelerinde “mükemmel albüm” kisvesini bir kenarı bırakmışlar. Bu albümü Behemoth’un “The Satanist”i ile karşılaştırmak istiyorum dostlarım. Çünkü ikisinin de bir konusu var ve ikisinin de konusu şeytan üzerine. Hoş “The Satanist” adından anlaşılacağı üzere daha iblis ama bu iki albüm arasında bir seçim yapmam istenseydi, gözü kapalı “The Satanist” derdim. Çünkü Behemoth, The Satanist ile inanılmaz riffleri ortaya koymuş ve bunu da mükemmel bir konsept ile bizlere sunmuştu. Gelgelelim Rotting Christ için aynı şeyleri söylemek çok zor. Albüm kötü değil elbette ama çok iyi de değil.

Benim en çok sevdiğim şarkıları sıralamam gerekirse, 1. Sıraya kesinlikle “For A Voice Like Thunder”ı koyarım. Albümün en vurucu şarkısı bana göre bu şarkıdır. Ze Nigmar, ve Komx Om Pax benim diğer favori şarkılarım oldu albümde. Rotting Christ ortaya orta halli bir albüm koymuş ama bunun yanında gitar çeşitlemeleri yönünden de bir o kadar kısır bir albüm ile karşı karşıyayız. Rituals, dinlenesi bir albüm fakat baştan sona dinlemeye kalkınca da can sıkıcı bir hal alan garip bir albüm. O halde sizler de bir dinleyin ve kararınızı ona göre verin dostlarım. Kendinize çok iyi bakın ve hoşça kalın.

Albüm Puanı: 7/10