Trivium konusunda herhalde en büyük hayal kırıklığına uğrayanlardan biriyimdir. Ember to Inferno'yu ilk dinlediğimde "ahanda bu elemanlarda iş var" dedim. Bu tezimi ikinci albümleri "Ascendancy" ile doğruladılar. Hala Trivium'un en vurucu albümü olarak gösterilir ve içinde barındırdığı şarkılar gerçektende başyapıt nitelikleri taşımaktadırlar. Daha sonra "The Crusade" geldi. Bir anda Thrash Metal'e yüzünü dönen Trivium'u tokat manyağı yaptılar eleştirmenler. Ascendancy ile geleceğin Iron Maiden'ı olarak nitelendirilen grup, bir anda hiç olmadık bir albüm piyasaya sürmüştü. Albüm kötü mü peki ? Bana göre gayet güzel bir albüm fakat elbette Trivium'un en iyisi diyemem. En iyisi çünkü "Shogun" oldu. Bana göre Trivium, Shogun ile adeta riff konusunda bir anda 10 basamak atladı. Süper sertlik ve sanatsal yönü olan bu albüm benim için grubun en iyi albümüdür. In Waves geldi ardından, Trivium'un kesenin ağzını açtığı albümdür. Büyük bütçeler ayırtılarak tanıtılan In Waves kimilerine göre çok başarılı bir albümdü fakat benim için resmen Trivium'un metal müziğin sanatsal yönüne arkasına döndüğü albümdür. Trivium bu albümde "Sanat, toplum içindir" sloganını benimsemiştir. Ne yazık ki arkasından gelen Vengeance Falls'ta da durum aynıdır. Matt'in bağırmayı bırakmaya başladığı albüm olan Vengeance Falls sadece In Waves'ten bir tık daha iyi. Trivium çok garip bir hal almaya başladı. Üst düzey sertlikle başlayıp şu an inanılmaz derecede garip bir şekilde bu hale büründüler. Peki Silence In The Snow'da durumlar nasıl ?
Bu sorunun cevabını "Trivium geri döndü" diye yanıtlamak isterdim fakat maalesef durum hiçte öyle değil. Matt sonunda burutal vokali tamamen bırakmış ve İzmit pişmaniye yumuşaklığında bir sese bürünmüş. Albüm kapağından başlamak istiyorum öncelikle, metal müzik dünyasında tarihe geçmeyi başardılar sonunda. Dünya'nın en dandik albüm kapağıyla tabi ki. Daha albüm kapağında bize böyle mesaj veriyorsa, varın siz içindekileri düşünün. In Waves ve Vengeance Falls'un aksine bu albüm öyle bir anda ortaya çıkmış gibi oldu. Çünkü Trivium tüm parayı Matt'in sesi için harcadı. Özel şan hocaları, ses teknisyenleri ve şarkı sözü yazma ve söyle uzmanları (o ne demekse artık) Trivium sayesinde New York'un yükselen mimarisi "The Idıot's Money Rising" (ben uydurdum) gökdeleninde 2'şer daire sahibi oldular. Peki bütün bu çabaya değdi mi ? Evet, Matt'in sesi artık temiz bir şekilde çıkıyor. İyi de Trivium neden böyle bir şey istedi ? Biz "Puuuuuulll Haaardeeerr Striiings Martyyyyr" diye böğüren adamdan gayet memnunduk. Silence In The Snow vokal açısından kulakları rahatsız etmeyen bir Matt sesini bizlere sunuyor (artık canki kitlesi daha fazla genişler).
Gitar rifflerine geldiğimizde ise ilk defa bir Trivium albümünün gitar rifflerini bu kadar yerlerde ve rezil bir şekilde gördüm desem hiçte yalan olmaz. In Waves'i de çok sevmem ama albümde yer alan şarkılarda öyle gitar riffleri var ki şapka çıkarttırır. Grupta en sevdiğim eleman olan Corey'in gitar soloları da hissedilir bir şekilde azalmış. Ya albüm resmen piyasa albümü olmuş işte. Çünkü artık Trivium bazı festivallerde artık yavaştan "Headliner" olmaya başladı ve bu tabi ki In Waves ve Vengeance Falls gibi piyasa albümleri ile oldu. Tabi ki köklü Trivium hayranlarını bu gruba dahil etmiyorum. Davul ise şarkıların kalitesiyle paralel bir şekilde. Olabilecek davul katkısı bu kadar olurdu zaten. Bas gitar performansı bu albümün kurtarıcılarından dostlarım. Paolo iyi iş çıkartmış.
Albümde en çok sevdiğim şarkıları söylemem gerekirse o da sadece albüme adını veren "Silence In The Snow" adlı şarkı olur herhalde. Bu şarkı da, çok gariptir ki, Shogun'a konmayıp rafa kaldırılmış bir şarkıymış. Evet, Shogun için zayıf bir şarkı olurmuş ama bu albümü bence kurtaran şarkıdır. Belki bir de "Blind Leading The Blind" adlı şarkıyı sayabilirim dostlarım beğendiğim şarkıların içinde.
Evet, dostlarım Trivium'un Silence In The Snow adlı albümü benim için yeni bir Trivium hüsranı olmaktan öteye geçemedi. Sizler neler düşünüyorsunuz ? Görüşlerinizi benimle paylaşabilirsiniz dostlarım. Kendinize iyi bakın ve hoşça kalın.
Albüm Puanı: 5/10
Yorumlar
Yorum Gönder